निरोप

तुझ्या भल्या थोरल्या बॅगेवरची पिवळी रिबन बांधून झाली असेल तर जरा थांब,
क्षणभर मागे वळून बघ.
रिबन घट्ट बांधली आहे, हे तुला माहीत आहे,
यादीबरहुकूम सामान भरलय हेही तुला नीटच आठवतय,
उगीच रिबिनीच्या फ़ुलाशी चाळा करत राहू नकोस
तुझ्या अस्वस्थ हालचालींना लगडल्या आहेत
आतापर्यंतच्या आठवणी...
आजूबाजूचा अबोल आश्वस्त वावर...
समंजस उबारा !
ज--रा थांब आणि मागे बघ.
तुझ्या मागेच तर आहे मी
तुला आवडणार्‍या लाडवाच्या, थालीपिठाच्या आणखी कशाकशाच्या पुड्या घेवून,
तुझ्या कपड्याच्या चळती ठेवत---
तुझ्या पुस्तकांचा ढीग सावरत---
उगीचच इकडून तिकडे फ़िरत.
म्हणूनच म्हणते आता हा लपंडाव थांबवूया
ये माझ्या मुला, आपण मोकळे होवूया !
झरणार्‍या आसवात वाहू दे उरात कोंडलेला वियोग
परस्पराविना काढायच्या दिवसांचा बागुलबुवा.
ये माझ्या बाळा पदरा आड झाकून घेऊ दे तुला
मांडीवरच्या जावळाचा स्पर्श साठवून घेऊ दे मला.
मग उद्या डोळ्यात सूर्य साठवून निघशील तू तेजाकडे
त्यावेळीही मी मागे असेन तुझ्या
माझी संध्याकाळ ओंजळीत घेऊन !